Vrijdag 27 juni

Na de heerlijke dag in zwembad en kuuroord, hadden we niet zo veel zin meer om nog op zoek te gaan naar een restaurant. Nu bleek ons hotel over een prima restaurant te beschikken, sterker nog; een culinaire belevenis was het. Een waardige afsluiting van een heerlijke vakantie. Toen we onze koffers in de auto gooiden om de thuisreis te beginnen, begon het te spetteren. Alsof Duitsland een traantje liet om ons vertrek, want het zijn ook de enige regendruppels die we deze vakantie hebben gezien. 

De terugreis is prima verlopen en onze laatste laadstop in Duitsland was voldoende om de rit naar huis te overbruggen. We konden het laatste stuk over de autobahn zelfs even de bodem van het gaspedaal intrappen en hebben dat dus ook even flink gedaan.

Al met al een heerlijke vakantie met prachtig weer, mooie natuur, leuke activiteiten en prima eten en ook met een elektrische auto prima te doen. We komen hier zeker nog een keer terug, dus vandaar Auf Wiedersehen!

Donderdag 26 juni 

Qua hotels hebben we het deze vakantie prima getroffen, maar we hebben wel het beste voor het laatst bewaard. Aan alles is te merken dat dit hotel klopt en het ontbijt is helemaal fantastisch. Niet dat dat heel belangrijk is, want omkomen van de honger in Duitsland is bijna onmogelijk met de porties die je hier krijgt voorgeschoteld. 

Na het heerlijke ontbijt hebben we voor vandaag een ontspannende dag ingelast, want na al die wandelingen en activiteiten, zijn onze ledematen aan wat rust toe. Op slechts 600 meter van ons hotel bevindt zich Kurhessen Therme. Een prachtig kuuroord met thermale baden, glijbanen, sauna's, een hammam  en nog veel meer. Hier hebben we ons lekker laten masseren en hebben we genoten van de heerlijke wellness. Uiteraard hebben we als jeugdige 60-plussers ook de wild waterbaan geprobeerd, maar die ging toch iets wilder dan verwacht. Helaas is halverwege uitstappen hierin geen optie, dus hebben we de rit maar uitgegleden. Al met al een super relaxte afsluiting van deze reis. Grappig detail trouwens dat we 2 weken lang prachtig weer hebben gehad en dat het aan het eind van de middag ineens ging betrekken en begon te spetteren. Je zou er bijna gelovig van gaan worden als paradijsvogels.

Vanavond de laatste mega-porties Duitse culinaire kunsten verorberen en morgen na het ontbijt richting Nederland.

Woensdag 25 juni

Na een lange rit van ruim 3,5 uur van Erlangen naar Kassel over de drukke autobahn, zijn we aangekomen bij ons laatste hotel van deze vakantie. Het vrachtverkeer hier is vergelijkbaar met dat in Nederland, dus heel veel. Daarnaast zijn ze overal met de weg bezig, dus echt lekker hard scheuren is er niet bij.

Het laatste hotel is echt een super hip en leuk hotel en ligt bijna aan de voet van het Wilhelmshöherpark. Bovenaan in dit park staat het  standbeeld van Herkules. Wilhelmshöherpark is bekend om zijn "wasserspiele". Elke woensdag, vrijdag en zondag om 14:30 uur zetten ze hier een serie van water ornamenten en watervallen aan, die je dan al wandelend langs een 3 kilometer lange route kunt volgen. De route begint bij het standbeeld van Herkules en loopt daarna via verschillende watervallen, fonteinen en waterornamenten naar beneden.

Met de stadsbus gingen we omhoog en blijkbaar waren er meer mensen met het zelfde idee. Wat een mensenmassa zeg. Massatoerisme ten top voor een paar kunstmatig aangelegde watervallen die best wel grappig waren, maar in Canada hebben we het echte werk gezien en daar was het nog een stuk rustiger ook. Afijn het was in ieder geval prachtig weer en het idee dat dit alles al tussen 1654 en 1730 is aangelegd, maakt het best bijzonder. Daarbij had Marc genoeg mooie fotomomenten tijdens deze warme wandeling. 

Gelukkig heeft dit hotel ook een prachtig zwembad, dus daar konden we even lekker afkoelen. 

Morgen de laatste echte vakantiedag voordat we vrijdag de thuisreis gaan ondernemen.

Dinsdag 24 juni

Erlangen is niet zoals de voorgaande plaatsen het toppunt van schoonheid, maar Marc weet gelukkig de leuke plekjes wel te vinden. In een gezellig druk Brauhaus Kitzmann hebben we heerlijk gegeten en gedronken. Fleischkügeln met kartoffelsalat, echt heerlijk.

Vandaag zijn we richting Nürenberg gereden, de stad waar de nazi’s op het Zeppelinfeld de grote partijbijeenkomsten hielden. Hier konden in totaal ruim 200.000 mensen (dat is 4x de Arena of De Kuip vol) terecht voor de toespraken van Hitler en zijn illustere kompanen. Een immens complex, wat grotendeels is afgebroken. De zuilengalerij is afgebroken en veel van de tribunes zijn overwoekerd met onkruid, maar je kunt nog goed zien hoe groot alles was. Daarna zijn we verder gelopen richting De Große Straße, een bijna 2 kilometer lang en 40 meter brede straat die is gemaakt van zwart en grijs graniet. Deze straat was bedoeld voor de parades van de Wehrmacht en de SS. Na de oorlog gebruikten de geallieerden deze straat als landingbaan.

Het gehele complex wordt amper nog gebruikt, alleen werd nu alles in gereedheid gebracht voor een of ander race-spektakel. 

In Nürnberg zijn we nog even door de gezellige binnenstad gelopen, waarna we terug reden naar Erlangen.

Vanavond gaan we eten bij de Griek, restaurant Poseidon in Erlangen. Dat schijnt een vast ritueel te zijn als Marc hier met zijn collega’s verblijft. 

Morgen vroeg op voor de rit richting Kassel, waar we op tijd moeten zijn voor de Watervallen bij Schloss Wilhelmshöhe. Dus morgen meer.

Maandag 23 juni

Gisteravond hebben we de lokale Chinees van Bad Reichenhall maar eens uitgeprobeerd, want elke dag schnitzel of schweinenhaks gaat ook vervelen. Het Chinese restaurant bevond zich in buurt tussen flats op de eerste verdieping boven een supermarkt. Toen we binnen kwamen zagen we een groot restaurant waar slechts enkele tafels bezet waren, maar van de dame die ons ontving begrepen we dat er ook een terras was. Het terras bood uitzicht op de spoorlijn, maar daar zaten nog wel wat mensen te eten. Het eten was niet slecht, maar ik verdenk ze er wel van, de buurt vrij te houden van zwerfkatten. Afijn het was geen Soen Lie, maar wel weer eens wat anders.

Vanochtend na het heerlijke ontbijt zijn we vertrokken voor een lange rit van ruim 330 kilometer richting Erlangen. Marc had al uitgevonden dat er onderweg in Ingolstad een outlet-winkelcentrum was, dus daar hebben we een stop gemaakt om even lekker te shoppen. Resultaat; een nagelknappertje, een paar sokken en een onderbroek. Een magere score al zeg ik het zelf. Ingolstad is niet zo'n hele grote plaats, maar het is de thuisstad van Audi, dus meer dan drie kwart van de stad wordt in beslag genomen door de Audi fabrieken. Op de rondweg eromheen hebben de afslagen zelfs nummers als "Audi 1", "Audi 2", etc. Op de foto hieronder (van Google gepikt) kun je zien hoe groot dit fabriekscomplex is. 

Daarna doorgereden richting Erlangen met onderweg nog een stop om te laden, want de accu stond op 10%. Nou was er bij die laadplek een McDonald, maar helaas was de milkshake machine defect, dus licht teleurgesteld dan maar een Fanta gedeeld. (Wel jammer dat nu ik Willem geen foto kon sturen van mijn milkshake).

Het hotel waar we nu zitten is in tegenstelling tot ons vorige hotel, een zakelijk hotel, maar wel gunstig gelegen in het centrum van de stad. Voor Marc is dit hotel geen onbekend terrein, want voor zijn werk heeft hij hier al meerdere keren verbleven.

Morgen gaan we richting Neurenberg en vanavond denk ik toch maar weer aan de schnitzel hier inde stad.

Zondag 22 juni

De old-timer show van gisteravond viel wat tegen, er stond een Jeep uit 1980 en 2 Amerikaanse politieauto's met in uniform gestoken kerels erbij. De opkomst van het publiek daarentegen was gigantisch, waarschijnlijk waren die afgekomen op de ruim aanwezige food-trucks en de in de tot podium omgebouwde bierwagen, waar een paar ouwe knakkers countrymuziek stonden te spelen. Het feest van het jaar waarschijnlijk in Bad Reichenhall. Nou ja, we hebben er een lekkere curry-worst en een ijsje gehaald en van het mooie weer genoten.

Vandaag stond dus het bezoek aan Berchtesgaden op het programma. Allereerst zijn we naar het documentatiecentrum gegaan, waar we middels een zeer duidelijke elektronische rondleiding de geschiedenis van deze omgeving te horen en zien kregen. De expositie en bijbehorende informatie was zeer duidelijk, concreet en informatief. Ik kan me voorstellen, dat als je dit als Duitser bezoekt, het best confronterend is. Want het is niet het mooiste stukje Duitse geschiedenis, wat zich hier heeft afgespeeld.  Al vanaf 1933 is deze Obersalzberg van wezenlijke invloed geweest voor het verdere verloop van WW-2. Onbegrijpelijk dat er in zo een mooie omgeving zulke vreselijke plannen zijn gemaakt en uitgevoerd. Het laatste gedeelte van het bezoek ging door een klein gedeelte van de ondergrondse bunkers, waarvan er in totaal zo'n 6 kilometer onder deze berg verscholen liggen.

Aansluitend op dit bezoek hadden we online al een tour geboekt naar onder andere de plek waar het huis van Hitler heeft gestaan en daarna naar the Eagle's Nest. Met de bus reden we over de kleine weggetjes, waar de tourgids uitleg gaf over de vele gebouwen die hier hebben gestaan. De hele berg met alle bewoners was onteigend door de Nazi's (wie niet mee werkte ging naar een concentratiekamp).

Als laatste reden we met een speciale bus naar Kehlsteinhaus (the Eagle's Nest). Dit is voor miljoenen rijksmark speciaal gebouwd om Buitenlandse bewindslieden te imponeren. Met een grote koperen lift naar boven en daar alles in marmer op een adembenemend mooie plek met uitzicht op Beieren en Oostenrijk. Dit gebouw is het enige wat de bombardementen van 1945 wel heeft overleeft. Al met al een zeer indrukwekkende en mooi excursie, die best wel indruk maakte en zeker geen verheerlijking van Hitler was.

Bij terugkomst de hitte van de dag even afgespoeld in het zwembad en straks weer op zoek naar een leuk restaurantje.
Morgen vervolgen we onze reis richting Erlangen.

Zaterdag 21 juni

Ons huidige hotel ligt aan een mooi park in een rustige en chique wijk van Bad Reichenhall, dus we moesten gisteren opzoek naar het dichtstbijzijnde leuke restaurant. Op Trip-Advisor vond Marc een leuk restaurant op zo'n 600 meter lopen. We liepen door bijna verlaten straatjes, maar toen we in de buurt van het restaurant kwamen, hoorden we geroezemoes. Afgeladen vol zat het terras. Waarschijnlijk was het in de buurt zo rustig, omdat iedereen hier zat. Een top-tent met perfecte bediening en heerlijk eten. Verwacht hier geen culinaire hoogstandjes, maar een bord vol lekker eten. Tip van ons; bestel in een Duitse gezellig restaurant nooit een voorgerecht, want dan krijg je het hoofdgerecht niet op.

Na een prima ontbijt vandaag zijn we richting Köningsee gereden, waar we met prachtige rondvaartboten een tocht over dit meer hebben gemaakt. Bij aankomst stond de parking al goed vol vanwege de vakantie hier, maar bij een elektrische laadpaal was nog plek, dus parkeren en laden tegelijk, dat kwam mooi uit. De mooi houten en elektrisch aangedreven rondvaartboten varen hier volgens een soort hop-on-hop -off systeem. Je kunt met je kaartje dus uitstappen voor een leuke wandeling en dan de volgende boot weer pakken om verder te gaan. Prima systeem en zo kun je weer even bijkomen van de wandeling tijdens een stukje varen. Een uiterst aangename manier van een dagje doorbrengen, al hielp het mooie weer hier natuurlijk ook bij.

Na een heerlijke dag, weer terug richting hotel voor een verfrissende duik en vanavond richting de old-timers in het centrum.

Morgen staat een bezoek aan de Berchtesgaden inclusief een rondleiding op het programma, dus daarover morgen meer.

Vrijdag 20 juni

De eerste week zit er bijna op dus op naar week twee van onze trip door Zuid Duitsland. Vandaag een lange maar mooie rit van Nesselwang richting Bad Reichenall. We hebben voor een groot deel de Deutsch Alpenstrasse gereden, maar ook een stuk door Oostenrijk, dan kunnen we dat ook bijschrijven op de lijst. We hebben een stop gemaakt in het idyllische Garmisch Partenkirchen, bekend van het schansspringen op nieuwjaarsdag. Dit is een beetje een chique wintersportplaats met prachtige straatjes en leuke winkelstraten. Sowieso kun je wel merken dat Beieren zeker niet tot de armste deelstaten van Duitsland behoort, want de Porsches, Dure BMW's, Audi's en ander luxe spul scheurt je aan alle kanten voorbij. In Garmisch hebben we gelijk maar even de sachertorte geprobeerd, heerlijk hoor, maar het voelt daarna of je een baksteen hebt opgegeten. En dan was ik ook nog even vergeten dat de slagroom hier niet te kanen is, want ze doen er geen suiker in.

Na Garmisch-Partenkirchen zijn we verder gereden langs prachtige slingerweggetjes met haarspeldbochten en Marc had natuurlijk weer een prachtige route uitgezocht, die zelfs over privätestrasse ging. Dit houd in dat je over een privé weg rijd en hiervoor apart een paar euro moet betalen. Wel 2x een schitterende route met mooie uitzichtpunten, die die paar euro wel waard waren. Het laatste stuk over de autobahn langs de Chiemsee hebben we het gas (of is het stroom) erop gegooid, want na al die bochten en smalle weggetjes, waren we het wel zat.

Uiteindelijk aangekomen in ons hotel in Bad Reichenall, een prima hotel met grote kamer, die in 1980 waarschijnlijk super modern zou zijn geweest, maar verder keurig schoon is en een goed bed. Het zwembad daarentegen is uiterst modern, groot en lekker warm, dus hier gaan we zeker nog wel vaker gebruik van maken.

Morgen maar een rustig dagje, misschien een boottochtje en de boel hier verkennen. Volgens Marc is er morgen hier in Bad Reichenall een oldtimer show, dus wie weet wat we daar van mee kunnen krijgen.

Donderdag 19 juni

Onze hotelkamersleutel is tevens een special pas, namelijk de "KönigsCard". Hiermee kun je in een heel groot gebied gratis gebruik maken van veel faciliteiten zoals, skiliften, musea, rondvaarten, fietsverhuur en nog veel meer. Vandaar dat we met onze passen na het ontbijt richting Füssen zijn gereden voor een boottocht over de Forggenssee. Nou bleek vandaag een speciale feestdag te zijn in het zuiden van Duitsland, namelijk Fronleichnam (Sacramentsdag), dus een drukte alom. Geen probleem voor ons uiteraard, want we waren op tijd en onze plek opeisen is ons wel toevertrouwd. Na een heerlijke tocht op de boot zijn we naar Füssen gereden, een super gezellig en mooi stadje met een prachtig kasteel (uiteraard weer gratis toegang met de pas). Bij een redelijk chagrijnige fraulein hebben we koffie/thee met een heerlijke warme apfelstrüdel gegeten. Een Duitse portie uiteraard, dus de lunch konden we overslaan.

Het was inmiddels rond de 26 graden dus terug naar Nesselwang, want daar konden we nog veel meer leuke dingen doen met onze KöningsCard. Eerst met de kabelbaan in twee etappes naar het hoogste punt van 1455 meter, voor een schitterend uitzicht. Tijdens de rit naar boven liepen onder ons de Milka-koeien met bellen om te grazen en zagen we naast ons een rodelbaan over een rails naar beneden schieten.

Er is hier sowieso heel veel te doen. In de winter is dit een mooi skigebied en tevens kun je hier de langste abseil van Duitsland doen, maar wij kozen toch maar voor de rodelbaan. Tja, het zag er niet heel gevaarlijk uit, maar twee van die dik 60 jarigen, die nog zo nodig in een soort achtbaan moeten is eigenlijk best wel sneu. En het ging nog met een bloedvaart naar beneden ook. Ach ja, je bent oud en je wilt wat hé. 

Na al dat spectaculairs was het tijd voor een drankje in de bar en even bijkomen. Vanavond eten we maar weer hier in het hotel wat overigens erg goed is. Morgen een lange rit richting de volgende bestemming over de Deutsche Alpenstrasse. Het stukje Oostenrijk slaan we denk ik maar over, want vandaag zagen we dat daar lange files stonden in verband met de grenscontroles.

Als het volgende hotel half zo goed is als ons huidige hotel, dan zijn we al dik tevreden en het schijnt dat morgen onze KöningsCard ook nog geldig is, dus wie weet waar we als zuinige Hollanders allemaal nog gebruik van gaan maken.

Woensdag 18 juni

Vroeg opgestaan en als eerste hotelgasten een vlug ontbijt genuttigd, want we moesten nog ruim een half uur rijden richting Neuschwanstein. Alles zat mee en we waren er mooi op tijd en het was er gelukkig nog erg rustig, dus een parkeerplaats was snel gevonden. Alles hier gaat natuurlijk zeer gründlich en stipt op tijd, dus op de 2e slag van de klok gingen de deuren van het Slot Neuschwanstein open en begon onze rondleiding. Deze was in het Duits, maar was zeer goed te volgen. Dit slot is niet heel oud en is pas gebouwd rond 1868 door Ludwig de tweede, koning van Beieren. Voordat het helemaal af was is hij onder mysterieuze omstandigheden om het leven gekomen en is de bouw vanwege grote schulden gestopt. Maar wat er wel af was, is echt schitterend gedaan, veel pracht en praal en een grootsheid, waarbij het Muiderslot wel een tuinhuisje lijkt.

We hebben vandaag weer aardig wat kilometers gelopen en op de terugweg nog even wat te eten gescoord bij een locale supermarkt, hier konden we gelijk de auto weer volladen.

In de middag nog even bij de zwemvijver gelegen. Het hotel heeft een binnenzwembad en dus die zwemvijver met groen water, waar ook kikkers in zitten. Die klikkers maken 's avonds en 's nachts trouwens best wel een kolere-herrie. Er waren wel mensen in aan het zwemmen, maar wij hebben ons er maar niet aan gewaagd. Te veel trauma's van zwembad de Kikker in Groenekan denk ik.

Vanavond de culinaire geneugten van Bayern maar weer eens proberen en morgen weer een aantal leuke dingen in de planning.

Dinsdag 17 juni

Vandaag een reisdag richting de Oostenrijkse grens, maar we blijven in Duitsland. Onderweg eerst een stop gemaakt in de thuisstad van Porsche en Mercedes Benz, namelijk Stuttgart. Hier hebben we een bezoek gebracht aan Wilhelma Zoo and Botanical Garden. Een dierentuin zoals je die jaren geleden overal nog zag met redelijk kleine, maar wel hele mooie in art deco opgetrokken verblijven. Het gedeelte met de botanische tuinen was echt prachtig en al met al een prima tussenstop. Wel was het er erg druk, maar het schijnt dat een aantal Duitse deelstaten deze week Pinkstervakantie hebben, dus vandaar. 

In Stuttgart werd overal aan de weg gewerkt, dus tijdens het de stad uit rijden, was onze navigatie even de kluts kwijt en kregen we een gratis stadstour inclusief scheldpartijen cadeau. Maar ook dat hoort bij een goeie vakantie.

Onderweg viel het op dat er zo gigantisch veel vrachtverkeer over de Duitse wegen rijd, echt hele colonnes. En daarnaast viel het aantal luxe sportwagens op, dat met hoge snelheid over de linker baan scheurt. Sowieso rijd het verkeer hier lekker door, wat ook wel te merken is aan de afname van onze actieradius, dus dan maar even bijladen bij een snellader. Kwam mooi uit dat deze naast een McDonalds was, dus konden we er gelijk een milkshake halen. Terwijl we stonden te laden, zagen we nog een gecamoufleerde BWM testwagen, het was ca. 100 km vanaf München, de thuishaven van BMW, dus wie weet hebben we hier de nieuwe X-nogwat wel gezien.

In tegenstelling tot ons trendy hotel in Heidelberg, zitten we nu in een echt klassiek Duits familiehotel met veel hout, bediening in dirndel kledij en uitzicht op de alpenweide. Een prima hotel met een binnen- en buitenzwembad, waar we gretig gebruik van hebben gemaakt.

Morgen moeten we vroeg op om richting Schloss Neuschwanstein te gaan, want onze rondleiding daar begint al om 8 uur. 

Maandag 16 juni

Yes, de eerste schnitzel mit pommes frites und salat is binnen, en wat voor een; heerlijk! Een echt Duits tentje met een dikke barkeeper en twee vlotte dames in de bediening en een stampvolle zaak. Duitser kan bijna niet.

Lekker geslapen in het leuke en trendy hotel hier, dat zich bevind in een omgebouwde oude bierbrouwerij. Ook het ontbijt was gründlich en erg goed, dus met een volle maag Heidelberg gaan verkennen. Een super gezellige universiteitsstad met mooie gebouwen en leuke winkeltjes. Heidelberg werd gespaard van de zware bombardementen die andere Duitse steden troffen in de tweede wereldoorlog, dus hier vindt je nog veel mooie oude Duitse gebouwen.  Eerst naar de brug over de rivier de Neckar, een van de oudste van Duitsland en daarna met de kabeltrein naar het kasteel en hoogste punt van Heidelberg, waar je een fantastisch uitzicht hebt over de stad. De kabeltrein bestaat uit meerdere etappes, waarbij de eerste 2 een moderne trein zijn en de laatste een schitterend houten hotseknots exemplaar in uiteraard een perfecte staat. Op het hoogste punt hebben we kaiserschmarrn en crêpes gegeten, erg lekker. Wat gaaf was om te zien, hoe paragliders hier vandaan starten om daarna lang boven het dal heen en weer te zweven, erg spectaculair.

Daarna het schloss Heidelb ergbezocht, waar zich ook het grootste wijnvat ter wereld bevindt. Het valt trouwens op dat het al veel drukker is overal dan verwacht. Het stikt hier van de buitenlandse toeristen (waaronder wij uiteraard).

Nu even een Heidelberger biertje in de bar om onze vermoeide voeten te laten bijkomen en vanavond weer een leuk restaurant opzoeken. Morgen verder reizen richting Nesselwang met onderweg nog een paar leuke stops. 

Zondag 15 juni

Na de heerlijke dag in Maastricht hebben we ons gisteravond in het nette pak gestoken voor het gala-diner van de Canon Presidents Club. Een heerlijk diner in een schitterende zaal van het hotel, waarbij de winnaars hun award onder luid applaus mochten komen ophalen en de partners vol trots mochten toekijken. Na de officiële ceremonie gingen de jasjes uit en de stropdassen af en starte de D.J. de muziek. Een memorabele avond en een prachtig begin van onze vakantie.

Na het ontbijt hebben we afscheid genomen van de Canon collega's en zijn we richting Kröv gereden, waar we hadden afgesproken voor een lekkere lunch bij Alex & Marijke, die daar op vakantie waren. Het was een mooie tussenstop zo halverwege de rit richting Heidelberg.

Na de lunch en even gezellig te hebben bijgekletst, zijn we verder gereden door het Duitse land met afwisselde mooie vergezichten en grote industrie van BASF en andere grote Duitse bedrijven.

Het hotel in Heidelberg is prima en ondanks de regen die we af en toe hadden onderweg, klaart het nu weer op. Voor morgen zijn de voorspellingen prima, dus morgen meer vanuit Heidelberg.

Zaterdag 14 juni

Na een ontbijt op het terras van het kasteel stond ons een mooi dagprogramma te wachten. Allereerst een fietstocht van een kleine 8 kilometer richting centrum van Maastricht en daarna een bijna 2 uur durende stadswandeling met gidsen door deze heerlijke stad. Onderweg uiteraard een stop voor echte Limburgse vlaai. Vlak voor het eindpunt kwamen alle groepen bij elkaar bij een pleintje van een kerk om richting de lunch en wijnproeverij te lopen. Er nam een accordeonist plaats en begon te spelen, waarna er heel verrassend uit het niets een man en vrouw schitterend 2 opera nummers begonnen te zingen. Echt van een heel hoog niveau en zo mooi dat je er bijna natte ogen van kreeg. De lunch en wijnproeverij vond plaats bij Thiessen aan het Vrijthof en was de beste wijnproeverij die we ooit hebben meegemaakt. Heerlijke wijnen, geweldige bijzondere hapjes en een zeer kundige uitleg van de sommelier.

Na de proeverij nog even door de winkelstraten gesjokt, maar na al die wijn (uitspugen deden we niet) viel dat nog niet mee.

Met de bus terug naar het hotel en daar even de vermoeide benen tot rust laten komen in het ligbad en daarna het nette pak aan voor de gala avond vanavond.

Daarover morgen meer en ook over de reis richting Heidelberg die we gaan ondernemen morgen.

Vrijdag 13 juni

Op Wim zijn 64e verjaardag vertrokken richting het Limburgse land met als bestemming Maastricht. Halverwege hadden we een stop ingelast bij het oorlogsmuseum Overloon dat zeer de moeite waard was met een prachtige expositie en mooie collectie voertuigen. Na hier te hebben geluncht, zijn we doorgereden richting het hotel waar het Canon Presidents Club evenement zou plaatsvinden.

Een prachtig 5-sterren deluxe landgoed net buiten Maastricht. Ingecheckt in een schitterende kamer en daarna een drankje gedaan in de bar om met Marc zijn collega’s kennis te maken.

We werden ontvangen met een glaasje bubbels en daarna een informeel walking dinner op het terras. Het weer was fantastisch en ook de gerechten waren heerlijk. Eén van Marc zijn collega’s had nog vuurwerk voor mijn verjaardag geregeld en door bijna 60 man/vrouw toegezongen te worden is toch wel speciaal. Moe en voldaan doken we het heerlijke bed in.

Maestro-Musik, bitte

De route

Hier verblijven we:

Het weer bij ons