Reisverslag reis door Zuid Afrika 2010

Dag 1 Kaapstad (Hotel: Protea Victoria Junction)

We zijn er, ingecheckt en wel in ons trendy hotel in Kaapstad.
Prima vlucht in een toestel dat maar voor 3/4 vol zat en een perfecte plaats bij de nooduitgang met zeeën van beenruimte.
Daarna in de Honda Civic sedan naar het hotel, dat was even wennen aan het links rijden, maar gelukkig was het erg rustig op de weg. Hotel is erg leuk en trendy en nu gauw slapen, want ruim 11 uur vliegen hakt er wel in hoor. Morgen ochtend even Kaapstad verkennen of bij helder weer naar de Tafelberg en morgenmiddag met de boot naar Robbeneiland. Gelijk maar een druk programma voor de boeg. Morgen meer .....

Dag 2 Kaapstad (Hotel: Protea Victoria Junction)

De eerste hele dag in Kaapstad en wat voor een! Vanochtend was het prachtig helder weer en ca. 29 graden, dus gelijk maar naar de Tafelberg met de taxi en was dat de moeite waar zeg. 20 minuten wachten bij de kabelbaan, want het was druk. Eenmaal boven aangekomen genieten van een fantastisch uitzicht over Kaapstad en de naburige plaatsen en op het voetbalstadion. Laat dit nou ook nog eens vlak naast het hotel liggen en laat er nou ook vanavond nog een wedstrijd zijn tussen Zuid Afrika en de USA. De hele stad liep met fufuzela’s en was in geel/groene shirtjes gehuld, het leek wel de WK, wat een heerlijk relaxt sfeertje. Om 3 uur zijn we met de boot naar Robbeneiland geweest en ook daar ben ik van onder de indruk. We hebben de cel gezien (2x2 meter groot) waar Nelson Mandela 17 jaar heeft opgesloten gezeten. Indrukwekkend hoor. Deze heerlijke dag afgesloten met een diner op een terrasje aan het Victoria & Albert Waterfront. Marc aan de kip en ik aan de wildebeest en uiteraard het eerste, maar zeker niet het laatste flesje Zuid Afrikaanse wijn leeg gemaakt. Morgen een dagje touren met de Civic, zal wel de nodige scheldpartijen opleveren, maar we geven de TomTom wel de schuld als het mis gaat. Morgen meer ....
We gaan nu de wedstrijd kijken in de hotelkamer (hoop dat ik het wakker hou).

Dag 3 Kaapstad (Hotel: Protea Victoria Junction)

Het begint na twee dagen al ééntonig te klinken, maar alweer een fantastische dag gehad vandaag. Wat een land vol tegenstellingen en prachtige natuur. Na een heerlijk ontbijtje vandaag met de auto vertrokken langs de Chapmans Peak Drive. We kwamen door zeer rijke gedeeltes zoals de Cliftons, waar ook Gordon een huis had/heeft. We hebben hem niet gelukkig niet gezien, want ik vindt me dat een kwal. Daarna verder langs prachtige weggetjes en ook langs een township. De natuur hier is zo onbeschrijfelijk mooi en ook het links rijden went erg snel. We zijn verder gereden in het Tafelberg National Park waar we naar Kaap de Goede Hoop en Cape Point zijn geweest. Onderweg nog Baboons (Bavianen) en struisvogels in het wild gezien. Moest gelijk weer heel even aan m’n werk denken. Bij Boulders Beach hebben we de pinguïn’s gezien die daar in het wild een kolonie hebben. Blijven toch net obers als je ze ziet schuifelen. Net even afgespoeld in het zwembad van het hotel en straks heerlijk eten bij restaurant Beluga (schijn een van de hotspots van Kaapstad te zijn). Morgen een nieuwe ronde en nieuwe kansen op een heerlijke dag maar “ so far, so good” ........

Dag 4 Kaapstad (Hotel: Protea Victoria Junction)

En weer een nieuwe dag in het altijd prachtige Zuid Afrika en daar is geen woord aan gelogen. Alles is hier even netjes en schoon en ook de mensen zijn er super vriendelijk. Nog even terug naar gisteren, want dat trendy restaurant was echt een hele hippe tent. Bomvol met misschien wel 200 gasten en wel 50 obers. Ik heb er heerlijk sushi gegeten en Marc een gelakte eend (tja, de gebeitste was op). Vandaag was het een beetje bewolkt en dat kwam goed uit. Dan kunnen onze rood verbrande koppen even een beetje afkoelen. We zijn eerst naar het 2 Oceans Aquarium geweest, waar we o.a. haaien en andere zeemonsters hebben gezien. Op de foto zie je Marc men zijn hoofd in een bak met Nemo vissen (Clownsvisjes). Daarna even een shoppingmall in, maar die is zo vreselijk groot dat we er het al snel gezien hadden. We wilde even rust, dus lekker stukkie rijden door de vineyeards rondom Constantia. Onderweg al weer zitten schranzen natuurlijk (Mama T’s chickenpie en een grote chocoshake, met zijn 2en nog geen 15 euro). We hebben nog even rondgelopen op een van de wijnestates, maar niet te lang want morgen gaan we naar Paarl waar we een rondleiding en proeverij hebben. Ter afsluiting nog even heerlijk in het zonnetje gelegen op een van de witte stranden en raad eens wat. Liggen we daar op het strand, hoor ik een heel bekend geluid. Ja hoor, komt er ineens een hele mooie DC3 Dakota laag overvliegen. Helaas waren we net te laat om de camera te pakken. Net nog even een duik in het zwembad genomen en nu maar weer op voor een volgende maaltijd (Ja ik weet het, maar we lopen ook veel hoor). Morgen vroeg op en dan uitchecken en weg uit Kaapstad (wel met pijn in mijn hart) en door naar Montagu waar we zoals gezegd onderweg een stop hebben in Paarl. Tot morgen.

Dag 5 Montagu (Hotel: Arlies B&B)

Even terug naar gisteren nog, we hebben gegeten bij 95Keerom. Dit is zowel het adres als de naam van het Italiaanse restaurant en het was echt geweldig. Zo goed hebben we zelfs in Italië niet al te vaak gegeten en nog eens betaalbaar ok. Heerlijk ontbijtje gehad en daarna vertrokken naar Montagu, maar eerst een tussenstop in Paarl waar we bij KWV een tour en wijnproeverij hebben gehad. KWV is de oudste en grootste wijncoöperatie van Zuid Afrika en gesticht door de Hollanders natuurlijk. Je komt hier sowieso heel veel Nederlandse historie tegen. Om 11:00 uur zaten we al aan de wijn te tetteren, maar we hebben alles weer uitgespuugd. O, nee das niet waar, we kregen ook Brandy (Zuid Afrikaanse cognac en die heeft Marc niet uitgespuugd). Daarna zijn we bij het Taalmonument in Paarl geweest en toen door naar Montagu wat zo’n 2,5 uur rijden was. Onderweg kom je na het trendy Kaapstad ook het echte Zuid Afrika tegen. Bestelbusjes met daarin 18 man of meer geprakt of open vrachtwagens die als bus fungeren. Nooit geweten dat er zoveel in een laadbak kunnen. Je moet hier wel oppassen want langs de weg (ook de snelweg) kom je hordes met mensen met vuilniszakken vol troep op hun hoofd tegen. Het is net als je wel eens in documentaires op TV ziet. En autorijden is hier een snelcursus Kamikaze voor beginners. We waren Kaapstad nog niet uit toen er 300 meter voor ons een aanrijding plaats vond. Auto op zijn kant, maar gelukkig zagen we twee zwarte benen met Adidassie’s er uit steken en bewegen en er reed toevallig net een
politieauto voor ons. Ik had wel willen helpen, maar ik denk niet dat mijn BHV 
pasje hier geldig is. Ook onderweg moet je erg opletten voor chauffeurs die ineens besluiten te stoppen op de snelweg of fietsers en voetgangers die de snelweg oversteken. Tot nu toe gaat het allemaal goed hoor en de TomTom brengt ons netjes waar we zijn moeten. Net aangekomen in de bed & breakfast in Montagu. een heerlijk knus plekje met een prima kamer en lekker zwembadje. Nu even lekker relaxen en van het zonnetje genieten en zometeen een heerlijk hapje eten bij Jessica’s restaurant. Morgen gaan we verder richting Oudtshoorn en das een rit van ca. 3,5 tot 4 uur door de wijnlandschappen. Tot morgen ......

Dag 6 Oudtshoorn (Hotel: Boulders Lodge & Spa)

Gisteren prima gegeten bij restaurant Jessica’s. Was vernoemd naar de hond. Er liep een mega dikke vrouw en een vent met 1 oog in de bediening en we hebben alles in het Afrikaans uitgelegd gekregen en besteld. Lukte nog aardig ook hoor. Lang rit van Montagu naar Oudtshoorn gehad, maar zeker niet saai en Marc heeft ook een flink stuk rijden voor z’n rekening genomen. Heerlijk dat de rollen eens omgedraaid waren en ik steeds kon roepen “ niet zo hard”, “niet te dicht op de berm”, “pas op” en ik kon lekker een beetje rondkijken. Er is onderweg genoeg te zien zoals; loslopende struisvogels, bavianen, slapende mensen langs de weg, prachtige landerijen en huizen, maar ook townships zoals op de 1e foto hierboven. Wat wel opvalt is dat de mensen hier erg zuinig op de natuur zijn. Onderweg stak er een schildpad de weg over en gelijk ging iedereen vol in de remmen, alarmlichten aan en werd hij netjes de overkant op gedragen. Dat gaat bij ons in Nederland wel anders. Wij rijden gewoon door. Ik heb nog wel zitten denken om een zebra plat te rijden hier, kunnen die arme mensen hier veilig oversteken op een zebraplat, maar ik doe het toch maar niet. Het is een huurauto he, geeft zo’n gedoe. De townships die we onderweg zagen, zijn wel een schril contract met de lodge waar we nu zitten. Een prachtige kleine sjieke lodge met en zwembad voor de kamer.  Morgen krijgen we hier een wellness treathment met massage (nee, niet met happy ending) en een of ander modderbad. Dat past wel bij 2 van die volgevreten varkens. Over eten gesproken, vanavond gaan we eten bij een soort van safari restaurant met uitzicht op de nijlpaarden. Dus als het eten niet te kanen is, dan knikkeren we het gewoon over de reling bij de nijlpaarden, maar dat zal denk ik wel meevallen. Het eten is hier echt verrassend goed en de wijnen nog wel beter. Morgenochtend gaan we Oudtshoorn verkennen en morgenmiddag het de eerder genoemde modderpoel, want we zitten hier 2 nachten. Tot op heden bevalt Zuid Afrika in ieder geval onwijs goed. Ga nu weer even in de schaduw eenvan safari restaurant met uitzicht op de nijlpaarden. Dus als het eten niet te kanen is, dan knikkeren we het gewoon over de reling bij de nijlpaarden, maar dat zal denk ik wel meevallen. Het eten is hier echt verrassend goed en de wijnen nog welbeter. Morgenochtend gaan we Oudtshoorn verkennen en morgenmiddag het de eerder genoemde modderpoel, want we zitten hier 2 nachten. Tot op heden bevalt Zuid Afrika in ieder geval onwijs goed. Ga nu weer even in de schaduw een boekje lezen, tot morgen ......

Nog even een laatste aanpassing over het Dassie dat we op de tafelberg zagen. Dit ziet er uit als een kortharige pluizige cavia, maar het behoort niet tot de knaagdieren. Een dassie is verwant aan de Olifanten (heeft Marc gelezen).

Dag 7 Oudtshoorn (Hotel: Boulders Lodge & Spa)

Het begint misschien ééntonig te worden, maar zeker niet saai. Alweer en heerlijke dag Zuid Afrika. Gisteren eerst bij het hotel even in de jacuzzi gezeten (altijd leuk om een scheet te laten zonder dat iemand het merkt). Na het bubbelen zijn we naar een restaurant in de buurt geweest. Dit is op palen gebouwd half in een meer van een drinkplaats in de bushbush (geloof dat deze zin niet helemaal klopt, maar hopelijk begrijp je wat ik bedoel). Wat een prachtig plekkie en een mooi restaurant. Ik heb er Bobotie gegeten en die smaakte heel anders dan die reut van Knorr die ik wel eens heb gehad, namelijk veel lekkerder. Tegen de tijd dat het begon te schemeren, maakte de vele vogels en flamingo’s plaats voor een nijlpaardenfamilie die uit de bossen naar de drinkplaats kwam om te overnachten. Geweldig gezicht om dit gade te slaan. Moe en voldaan ons bedje opgezocht en vanochtend na een lekker ontbijtje vertrokken naar een Wildpark (soort dierentuin). Daar kregen we een begeleide tour door het park en werden we bestormd door een soort kleine papegaaien die ze hier Loeries noemen. Op de fotopagina zie je enkele foto’s van de beesten die we hier aantroffen. Je kon hier tegen betaling met een jachtluipaard op de foto en supertoerist als Marc is, wilde hij dat natuurlijk. Als Marc iets wil is nee geen optie, dus vurt dan maar weer. Wat een dotjes van beesten zeg, ik wilde bijna ook. Gelukkig heb ik mijn principes niet verloochend. Eens kijken of Marc het ook durft om ze te aaien over een paar dagen, als hij tijdens onze safari in Addo een paar volwassen jachtluipaarden tegenkomen, zal wel niet! Maar ja, rennen is ook geen optie, want die krengen gaan 120 km per uur. Nou ja, dat zien we over een paar dagen wel. We zijn net terug van een heerlijke massage, manicure en pedicure, dus we hebben nu geen nagels meer om onze kont te krabben. Letterlijk dan hé, want qua prijzen valt het hier echt heel erg mee. Vanavond maar even iets van een pizza of zo, want elke dag 3 gangen en een fles wijn hakt er wel in hoor. Ik denk dat ik de weegschaal maar even een paar dagen/weken met rust laat als ik terug ben. Morgen hebben we een aardig stukje rijden voor de boeg naar Graaff-Reinet, dus als we daar zijn weer meer nieuws ......... als we daar tenminste internet hebben, want daar is het enige hotel waarvan de dat niet zeker weten. Hoor je morgen niks, dan moet je even wachten tot de dag erop.

Dag 8 Graaff-Reinet (Hotel: Cypress Cottage)

Gelukkig ik mag het internet van kantoor van de lodge even gebruiken om de blog door te sturen. De dag begonnen met een roerei van Struisvogeleieren (nou ja een kwart daarvan of zo), was prima te eten maar Marc nam toch maar een gewone omelet. Hij is met eten niet zo’n waaghals. Tijdens de rit van Oudtshoorn naar Graaff-Reinet hebben we het echte binnenland van Afrika ontdekt. Een lange tweebaans weg van ca. 380 kilometer lang met langs de weg apen, vosjes, struisvogels, meerkatten (stokstaartjes) en af en toe een springbok of ander niet te definiëren raar beest. En je komt bestelbusjes tegen met de hele huisraad erop inclusief een paar koeien of een vrachtwagen vol met mensen en beesten. In Graaff-Reinet aangekomen hebben we een hamburger gegeten bij een oude kennis van me die ongeveer net zo heet als ik. Daarna doorgereden naar de Valley of Desolation ( de vallei der verlatenheid). Dit is een nationaal natuurpark en het was er echt onbeschrijfelijk mooi. Als je op de Park Hoge Veluwe bent mag je blij zijn als je de drol van een everzwijn tegenkomt, maar hier moest je echt tussen de beesten door slalommen. Eerst reden we bijna een reuzenschildpad plat en daarna stak er net voor onze auto een springbok over. Ook hebben we nog Kudu’s (een soort kruising tussen een edelhert en een eland) gezien. Uiteindelijk hebben we de auto geparkeerd en hebben we een wandeling (lees klauterpartij) van ruim 1,5 uur gemaakt door de valley of desolation. Ook daar kwamen we weer oog in oog te staan met een paar beesten waar we even van op moeten zoeken wat het geweest zijn. Spiraalvormige hoorns en zo groot als een edelhert. De wandeling door de vallei was geweldig en bovenaan hadden we een prachtig uitzicht op Graaff-Reinet. Net ingecheckt in de Cypres Cottage en nu even opfrissen en op naar het diner. Benieuwd welk wild beest er nu weer op het menu staat? Morgen gaan we naar Addo en dat is iets waar we allebei erg naar uitkijken.,Daar gaan we echt met een ouwe landrover de bushbush in om de Big 5 te gaan spotten. Hopelijk is de olifant die we gaan tegenkomen, vergeten dat ik hem ooit met een Rolo heb gepest. Morgen hopelijk meer als we daar internet hebben en anders 2 dagen geduld.

Dag 9 Addo (Hotel: The River Bend Lodge)

We hebben vandaag een ontbijtje op maat gehad van een lieftallige dame met nog maar 2 tanden. We waren de enige gasten in onze cottage in Graaff-Reinet en ze was al om 7 uur bezig het ontbijt voor te bereiden dat we om 8 uur besteld hadden. Lekker eitje, bacon, worstjes, vers gesneden fruit en heerlijke koffie en thee. Daarna gaan rijden en na ruim 3,5 uur rijden door het stille en verlaten landschap van de Eastern Cape, zijn we aangekomen bij River Bend in Addo. Bij het grote hek (foto 1) aangekomen, werden we via de intercom welkom geheten en mochten we doorrijden over een 3 kilometer lange zandweg. Onderweg kwamen we al een flinke hoeveelheid beesten tegen en denk maar niet dat die zebra’s netjes oversteken. Eenmaal aangekomen bij de lodge (foto 2), stond het voltallige personeel ons al op te wachten als welkomst-comité. We kregen direct een drankje in de handen gedrukt en maakte we kennis met de guide (gids) die ons straks en morgen met de landrover op pad gaat nemen. Daarover hoor je morgen wel meer, maar nu eerst even naar de kamer. Echt, als er een paradijs bestaat, moet het er uitzien zoals hier. Wat een geweldige plek is dit zeg; een prachtkamer met uitzicht over de vallei en daar zie je apen, struisvogels, zebra’s en naar het schijnt ook olifanten (die laatste hebben we nog niet mogen zien). Onze kamer heeft zelfs een buitendouche, zodat je de wilde beesten kunt bekijken terwijl je staat te douchen, of zou het andersom zijn. Al het eten hier is inclusief en straks voor de game drive (de rit met de landrover) krijgen we eerst een high-tea en vanavond staat er een 7 gangen menu op het programma. Tja, ik zei toch al dat het het paradijs was hier. We hebben net even een beetje rondgelopen hier en zover je kunt kijken zie je niets dan wildernis en beesten. Terwijl ik dit stukje lig te typen op bed, staan er twee struisvogels bij ons naar binnen te gluren (foto 3), zeker nog nooit een Apple computer gezien? We hebben de koffers even uitgepakt, want een week lang leven vanuit een koffer is ook niet alles en we blijven hier toch 2 nachten (helaas maar 2 nachten). Kunnen we even alles een beetje uithangen en overmorgen weer rustig inpakken. Na het diner gaan we heerlijk slapen met de stilte van de wildernis en het geschreeuw van apen en andere beesten. Ik verheug me er nu al op. Morgen alweer een safari op het programma, hopelijk dan meer nieuws welke beesten we allemaal zijn tegen gekomen. Groetjes vanuit het paradijs en tot morgen ...

Dag 10 Addo (Hotel: The River Bend Lodge)

Soms lees je in een goedkope roman wel eens van die zinnen als “de lucht van gevuld met de geur van Jasmin” en “de opkomst van de zon kleurde de lucht goud”. Nou als die superlatieven ergens van toepassing zijn dan is het hier wel. Gisteren na de high- tea zijn we met een open Landrover (ok, het is een Toyota Landcruiser, want die gaan veel minder snel kapot volgens de ranger) het terrein van de River Bend Lodge doorkruist. We zaten samen met 2 Amerikanen en een Duits stel in de auto en waren onder leiding van Joey, die alle dagen hier onze gids is. Wel fijn dat er Duitsers bij waren, want dan blijven de leeuwen een beetje op afstand. Leeuwen hebben namelijk en hekel aan alles wat een grotere bek heeft dan zij. Nee, das flauw, ze zijn best aardig en de Amerikanen zijn zelfs heel rustig en bescheiden. (ik twijfel zelfs of het wel echt Amerikanen zijn). We zijn strategisch in het midden van de auto gaan zitten, want daar hotst en knotst het het minste en als er leeuwen komen, kunnen we snel een Amerikaan of Duitser over het randje kieperen. Lijkt het liedje van de Trojka van Drs. P wel. Het is wel geweldig om door de jungle te rijden en overal de beesten voor je over de weg te zien schieten. Als je al die pracht in hun natuurlijke habitat ziet, is het toch wat anders dan zo zielig opgesloten in een dierentuin. Het is net of je midden in een natuurfilm van National Geografic zit. We hebben veel zebra’s , kudu’s, wrattenzwijnen en buffels gezien. Die buffels zijn wel gevaarlijk en ze waren voor mijn net even te dichtbij. Moe maar voldaan teruggekomen en even opgefrist en toe een heerlijk diner bij de open haard. Het was inmiddels aardig afgekoeld. Vanochtend om 05:00 uur gewekt door Joey met koffie en thee op de kamer en om 05:30 uur weer op pad met de Landrover. Eerst op de kamer de zon zien opkomen en dat was echt geweldig. Heel langzaam kleurde de lucht iets lichter blauw met daarboven een oranje gloed en binnen enkele minuten was de zon er. Vandaag was het 30 graden dus lekker warm en we hebben ruim 4 uur in de jungle gereden en aan het einde kwamen we een hele grote kudde olifanten tegen, die ons echt op enkele centimeters passeerden. Net weer even iets gegeten en straks om 4 uur gaan we richting de leeuwen en hyena’s. (Maak je geen zorgen, ik hou die Duitsers in de gaten en die gaan echt wel als eerste hoor. Hij heeft nog een Nikon camera ook trouwens, dus die is als eerste aan de beurt). Misschien dat we morgenochtend nog meegaan met een tocht, maar dat zien we nog wel. Je stuitert wel alle kanten op in zo’n auto en morgen moeten we ook nog door naar Stormsrivier. In ieder geval zijn de hooggespannen verwachtingen in Addo tot nu toe ruimschoots waargemaakt. We hebben trouwens nu al meer dan 600 foto’s, flink wat filmpjes en hebben nog een week te gaan, dus maken jullie je maar op voor een lange middag/avond. We gaan onze safari-outfit weer aantrekken en trekken er weer op uit. Ik hoop voor die Duitser dat hij heelhuids terugkomt. Tot morgen.........

Dag 11 Stormsrivier (Hotel: At the Woods Guesthouse)

Alweer zo vroeg op vanochtend, nou ja iets later dan, om kwart voor 6 voor weer een andere game-drive, waar we giraffen, springbokken en weet ik al niet wat meer zagen. Goed nieuws voor Heinrich (nee ik verzin het echt niet, zo heet ie) heeft het overleefd. De leeuwen die we gezien hebben, hadden zich net tegoed gedaan aan een of ander rondlopend beest. Dus daar komt die Duitser heel goed weg. Hij praatte trouwens Engels zoals ze in Alo, alo praten, echt heel grappig om te horen. Na de game-drive en een verlaat ontbijt zijn we met pijn in ons hart vertrokken uit de River Bend en we zijn het er allebei over eens, dat dit het mooiste plekje is waar we tot nu toe ooit zijn geweest. Aan de andere kant zijn we het gehotseknots in de landrover nu ook wel zat hoor. Ik zit onder de blauwe plekken en we hebben zoveel soorten herten, zwijnen en weet ik al wat niet meer gezien, dat we een beetje verzadigd zijn. Behalve natuurlijk als ze vanavond gebakken en wel op mijn bordje liggen, maar das wat anders. We hebben een heerlijke tocht gemaakt van Addo naar Stormsrivier en zijn onderweg nog gestopt bij de Big Tree, een joekel van een boom waar we even de benen hebben gestrekt. Daarna zijn we nog wezen kijken bij de Bloukransbrug, waar de hoogste Bungyjump ter wereld is (218 meter). Wat een dwazen daar, er zijn dus mensen die 650 rand (is ongeveer 65 euro) betalen om aan een elastiekje naar beneden te springen. Nou, al kreeg ik een miljoen toe, dan deed ik het nog niet. Marc was natuurlijk weer aan het twijfelen, maar gelukkig heb ik hem er vanaf kunnen houden. Mijn maag draaide al om bij de gedachte. We zitten hier nu aan een heerlijk wijntje, nadat we net even gezwommen hebben in At The Woods, guesthouse. Ook dit is weer een fantastisch plekje en we hebben een heerlijke kamer met alles erop en eraan. Het is een guesthouse met 6 kamers in een dorpje waar hooguit 100 mensen wonen. Gelukkig zijn er 2 restaurants, 1 voor vanavond en een voor morgen. Dus das ookvgeregeld. Morgen gaan we het nationale park hier om de hoek een kijkje nemen en hier is ook een wandeltocht over een hele lange hangbrug die we gaan doen. Morgen weer meer nieuws en hopelijk is het dan beter weer dan nu, het heeft net geregend namelijk. 3 druppeltjes en daarna was het weer stralend mooi.
Groetjes vanuit een machtig mooi Zuid Afrika en tot morgen ... . . . . .

Dag 12 Storms River (Hotel: At the Woods Guesthouse)

Verdomme, is mijn neus al weer verbrand! (hahaha, hoorde dat het rond het vriespunt is in Nederland). Vanochtend een keer niet te vroeg op, halfnegen aan het ontbijt en daarna op het gemak spullen bij elkaar zoeken voor de wandeltocht in het SAN (South African Nationalparks) Tsitsikamma Park. Hier is een lange hangbrug waar je overheen kunt lopen. Duurde ca. 30 minuten om er te komen en daarna kon je nog verder naar een mooi uitkijkpunt boven op een berg. Das was iets minder, jemig wat en klauterpartij zeg, een regelrechte martelgang. Na het eerste punt bereikt te hebben, kon je nog verder, ik was er echter wel klaar mee eigenlijk maar Marc niet. Hij liep vooruit om nog verder te gaan maar kwam al snel weer terug gelopen. Er zat een mega grote Baviaan op het pad en die keek hem op 1 meter afstand recht in zijn ogen. Gisteren in het restaurant waar we hebben gegeten, hing een opgezette kop van een Baviaan (Bobbejaan heet dat hier) en die had me toch een joekels van tanden in zijn bek zitten. Zelfs Marc liet zich hierdoor tegenhouden en daarna zijn we rustig terug geklauterd. Ik heb voor de zekerheid wel een steen in mijn handen gehouden op het eerste stuk. Stel je voor zeg dat we weer een of ander gedrocht tegen komen, dan heeft ie in ieder geval een bult op zijn knar. Naar beneden ging mij makkelijker af en nu schoot Marc even door zijn conditie heen. Uiteindelijk heelhuids weer beneden gekomen en daar nog een boottochtje gemaakt met een grote Zodiac (rubberboot) met 2x 150 pk erachter, nou die ging als de brandweer. We zijn hiermee de zee op gevaren en van daaraf de riviermonding op. Was ook erg leuk om te doen en we konden gelijk even uitwaaien van onze wandeltocht. We hebben hier zelfs nog een paar dolfijnen zien zwemmen die langs de kustlijn voorbij zwommen. Het bezoek aan het park afgesloten met een wandeltochtje langs de prachtige kust en daarna heerlijk gezwommen en in de zon gelegen. Zometeen lekker eten in een klein restaurantje in de buurt waar het vanavond Zuid Afrikaanse avond is, dus benieuwd welk exotisch dier er vanavond weer op mijn bord ligt. Morgen vertrekken we naar Mosselbaai en ook daar weer een druk programma. Dus morgen weer meer nieuws uit het zonovergoten Zuid Afrika.

Groeten.

Oja, zag net dat er vanavond op de Zuid Afrikaanse TV een leuk programma is; “Boer Soek ‘n Vrou”, ik ga wel even kijken of Yvonne Jaspers dat hier ook presenteert of haar Afrikaanse tegenhanger.

Dag 13 Mosselbaai (Hotel: Protea Hotel Mossel Bay)

Me a culpa, ik had natuurlijk nooit cynisch over het weer moeten doen gisteren, vannacht begon het te regenen en het hield pas op toen we in Mosselbaai aankwamen. Vandaag maar een kort stukje op het blog, want we houden hier slechts een tussenstop en er is hier niet heel erg veel te beleven. Op zondag zelfs erg weinig hebben we gemerkt. Onderweg gestopt bij de Knysna Heads, dat zijn rotsen die de toegangspoort vormen tot de lagune van Knysna. Het regende er zo erg dat ik lekker in de auto bleef zitten, maar een beetje regen houd Marc niet tegen en hij trok zijn Xenos poncho aan en ging toch. Door het slechte weer niet veel kunnen zien. Vanmiddag hebben we hier een museum bezocht waar een replica ligt van een schip waarmee de Portugees Barthelomeus Diaz als eerste Europeaan voet aan wal zetten in Afrika. Er was ook nog een schelpen expositie en wat andere reut, maar echt heel spectaculair was het niet. Gerard Joling zou zeggen; “wat een slecht museum is dit”. Net ingecheckt in het hotel, maar das nou ook niet echt een toppunt van gezelligheid. Keurig maar erg saai. Vanavond maar ergens een hapje eten en daarna vroeg slapen. Het is ook de 13e dag dus er mag wel één keer een iets mindere dag tussen zitten. Ik zal niets cynisch meer over het weer in Nederland schrijven, maar ben wel benieuwd of het zal sneeuwen als we terugkomen. Morgen naar Hermanus dus dan weer meer nieuws van ons. Groetjes ..........

Dag 14 Hermanus (Hotel: Quarters Hotel Hermanus)

Gisteren is uiteindelijk toch nog wel erg leuk afgesloten. Het hotel waar we zaten lag net buiten een leuk stukje van Mosselbaai, maar nadat we dat hadden gevonden en daar heerlijk een pizza hebben gegeten met uitzicht op zee, waren we weer helemaal de oude. Vandaag flink wat kilometers gemaakt van Mosselbaai naar Hermanus met een flinke omweg naar L’ Agulhas. Hier komen de Atlantische en Indische oceaan elkaar tegen en dit is tevens het meest zuidelijke puntje van het Afrikaanse Continent. Kunnen we toch ook maar weer bijschrijven op ons Reis CV. Het links rijden ben ik inmiddels zo gewend, dat ik denk dat ik daar als ik terug ben maar gewoon mee doorga, het bevalt prima. Leuke wetenswaardigheid trouwens is dat doorgetrokken strepen hier helemaal niets betekenen, inhalen gaat als volgt: Je gaat vlak op de bumper rijden van de auto die je wilt inhalen, deze gaat gelijk half op de vluchtstrook rijden en jij rijd er voorbij (tegenliggers of niet, die gaan ook wel aan de kant als het goed is). Als je er voorbij bent, dan even enkele seconden de alarmlichten aan en je krijgt dan een lichtseintje van de auto die je hebt ingehaald. Heel praktisch en levens- gevaarlijk. Ze zijn hier trouwens net als bij ons overal met de weg bezig, tenminste er is er 1 bezig en er kijken er 5. Om aan te geven dat er wegwerkzaamheden zijn, staan er overal mannetjes en vrouwtjes met rode vlaggen te zwaaien. Die staan echt de hele dag alleen maar met een vlag te wapperen, als je daar geen RSI van krijgt, dan weet ik het niet meer. We zitten nu in Hermanus en dat is een heel gezellig en leuk stadje. Prachtige hotelkamer met een ligbad midden in de slaapkamer en een zwembad op het dak dat uitzicht heeft over zee. Straks lekker een hapje eten ergens en morgen richting Stellenbosch, onze laatste bestemming. Onderweg willen we stoppen bij Franschenhoek en de Theewaterskloofdam of zo iets. We gaan het meemaken en je leest het morgen wel weer.
Groetjes - Wim & Marc.

En o ja, het heeft geholpen om niet sarcastisch over het weer bij jullie te doen, het was hier weer een prachtige dag.

Dag 15 Stellenbosch (Hotel: Sugarbird Manor)

En daar zijn we weer vanuit een Zonnig Zuid Afrika, maar het einde komt nu snel in zicht. Gisteravond toen we naar het restaurant liepen, hebben we in de baai van Hermanus zelfs nog 2 walvissen van heel dichtbij gezien, een fantastisch gezicht om te zien. Daarna heerlijk gegeten en lekker wijntje gedronken en moe maar voldaan in slaap gevallen in een heerlijke hotelkamer. Vandaag hebben we vanuit Hermanus een geweldige tocht naar Franschhoek gemaakt over diverse passen en bergen, dwars door de wijngebieden van de West Kaap. Onderweg bij Betsie’s Baai hebben we nog even een gedeelte aan de kust bezocht waar heel veel pinguïns zitten, nou die waren er, duizenden. Het is onderweg zo ongelofelijk mooi en rustig, echt onbeschrijfelijk. In Franschhoek hebben we lekker geluncht en even het stadje/dorp doorgelopen. Franschhoek is een beetje decadent klein stadje met veel kunstgalerien en luxe restaurants. Van Franschhoek zijn we doorgereden naar Stellenbosch en onderweg nog veel apen gezien. Net onze kamer in de Suger Bird Manor betrokken en dan denk je dat het niet nog beter kan dan het voorgaande, nou echt wel hoor. We zitten hier in een landhuis dat op een heuvel net buiten Stellenbosch is gebouwd. Het is tevens een Protea kwekerij en er zijn in totaal 8 kamers hier en die hebben allemaal uitzicht op de vallei vol met protea’s, wijnranken en andere prachtige bomen en planten met de meest bonte kleuren. Het zwembad is helemaal geweldig, want dat is met een soort overloop tegen de helling aan gebouwd en als je er in ligt kijk je zo het dal in. Toen we incheckte vroeg de dame waar we vandaan kwamen en toen we Holland antwoordde, vroeg ze of we van speedskating hielden. Ja natuurlijk zeiden we allebei. Nou dat kwam mooi uit, want wat blijkt; de TVM ploeg zit hier ook. Ik dacht eerst nog dat ze een grapje maakte, maar toen zag ik allemaal Giant fietsen en kisten staan met TVM erop. Sven Kramer zat hier vorige week ook, maar die is al naar Nederland vertrokken in verband met zijn blessure. Nu zitten hier als het goed is Gerard Kempkes, Bart Veldkamp, Ireen Wüst en de hele ploeg  We hebben ze nog niet gezien, dus ik kan helaas niet bevestigen wie er allemaal zijn, maar morgen zullen we ze met het ontbijt. Wel grappig dat we toen we in Lanzarote zaten, ook al in het vliegtuig en hotel naast Renate Groenewold hebben gezeten. Wel jammer dat Sven al weg is, had graag zijn handtekening gehad. We gaan wel proberen een foto te maken met ze tijdens het ontbijt morgen, of misschien vanavond als we ze tegen komen. Eerst maar eens even bedenken wat we gaan eten. Doe maar even een pizza of zo iets, want elke avond 3-gangen wordt een beetje te veel van het goede. Er lopen hier trouwens ook 3 prachtige langharige katten rond, dus ook daarin voorziet dit hotel in een behoefte. Ben benieuwd of dat monster van ons nog een beetje te pruimen is tijdens onze afwezigheid. Hopelijk morgen meer sportnieuws vanuit Zuid Afrika. Groetjes, Wim & Marc. We gaan nu even heerlijk in het zwembad liggen met uitzicht over de vallei.

Dag 16 Stellenbosch (Hotel: Sugarbird Manor)

Vandaag het laatste echte dagje Zuid Afrika helaas. Morgen nemen we met pijn in het hart afscheid van dit prachtige land. Gisteravond heerlijk een pizza gegeten in Stellenbosch wat echt een heel gezellig en leuk stadje is. Stellenbosch heeft ook en grote universiteit, dus er is veel reuring en er zijn leuke restaurantjes en cafeetjes. Vanochtend zijn we even heerlijk door Stellenbosch wezen lopen en hebben we de vele oude gebouwtjes en monumenten bekeken. Ook zijn we nog even bij Oom Samie se winkel geweest, hier hebben ze echt allerlei rommel, ouwe meuk, en snuisterijen, heel bijzonder maar het stinkt er als een bunzing. Nu liggen we aan het zwembad te genieten van de laatste hele dag hier. Naast ons liggen Ireen Wüst, Bart Veldkamp en Wouter Olde Heuvel heerlijk bij het zwembad een kopje thee weg te werken. Dat is nog eens een trainingsstage! Nee, das niet helemaal eerlijk, want vanochtend om 08:00 uur hadden ze al ontbeten en zijn ze met een busje met mountain bikes vertrokken. Volgens mij rijdt Bart Veldkamp het busje terug en moeten Ireen en Wouter op de fiets terug. Ik geef het je te doen hier in die bergen. Vanavond gaan we eten bij Moyo, dit is een Afrikaans restaurant in de streek Spier. Dit is op ca. 15 minuten rijden van waar we nu zitten in de Suger Bird Manor. Ben benieuwd wat ons daar te wachten staat, maar we laten ons maar weer verrassen. Morgen kunnen we hier waarschijnlijk langer blijven en dat zou mooi uitkomen.  We vliegen morgen pas om 1 uur ‘s nachts (dus eigenlijk pas overmorgen) dus de huurauto gaan we pas rond een uur of 10 ‘s avonds terugbrengen. Als we hier de hele dag nog kunnen blijven, dan gaan we nog lekker een dagje strand doen en dan vertrekken we hier rond 7 uur ‘s avonds naar Stellenbosch voor een hapje eten en daarna door naar de luchthaven van Kaapstad, dat is ongeveer 30 minuten rijden van hier. Misschien morgen nog een paar laatste belevenissen, maar als ik de berichten uit Nederland moet geloven, dan kan ik nu nog beter even wat zon-uurtjes pakken. Zal wel flink wennen zijn om van +30 naar -10 te gaan. Zet alle kachels maar vast aan. Groeten en tot morgen met de laatste berichten vanuit Zuid Afrika van Wim & Marc.

 
 

Dag 17 Kaapstad->Amsterdam

Helaas, helaas, het zit er bijna op. We vertrekken vannacht om 00:55 met de KLM naar Amsterdam. 11 uurtjes opgevouwen zitten en dan zijn we weer in het koude kikkerlandje. Zal wel even wennen zijn hoor. We hebben hier van elke minuut genoten en ik kan Zuid Afrika aan iedereen aanbevelen. de teller van onze huurauto staat nu op ruim 2600 kilometer, dus we hebben aardig wat gezien. Gisteravond hebben we bij Moyo in Spier gegeten. Moyo is een traditioneel Afrikaans restaurant verdeeld over een aantal tenten en boomhutjes met in het midden een grote tent. Toen we binnen kwamen, werden we gelijk beschilderd met witte verf. Bij Marc bleef de beschildering beperkt tot een aantal witte stippen op zijn voorhoofd, maar ze zag in mij waarschijnlijk een echte strijder. Mijn hele kop zat vol met grote strepen. Het eten was niet echt geweldig, maar de sfeer was wel heel leuk. Het voelde een beetje of je bij een Afrikaanse stam op visite was en er waren verschillende optredens en dansen. Er kwamen zelfs een aantal mensen a capella aan tafel zingen en dat klonk zeker niet slecht. Ze vroegen of we met meer waren, maar toen zei ik dat we only Bafana Bafana waren. Bafana Bafana is de Afrikaanse bijnaam van het Nationale Voetbalteam en betekend The Boys. Vandaag nog even naar het strand geweest in Gordon’s Bay (nee, heeft helemaal niets met Gordon te maken, mocht ie willen) en nu zitten we nog even met de TVM Schaatsers bij het zwembad. We mochten zonder extra kosten de kamer vandaag aanhouden tot een uur of 7 vanavond en dat komt mooi uit. Kunnen we rustig pakken, douchen en daarna nog een hapje eten in Stellebosch. Vandaar naar Kaapstad is ongeveer 40 minuten. Tijd zat dus en slapen doen we wel in het vliegtuig. Ik vrees met grote vrezen het gevoel als de deur naar buiten opengaat op Schiphol. Zal wel onwijs koud zijn, maar ja zit er nou eenmaal op en we moeten weer aan de bak. Het was in ieder geval meer dan de moeite waard hier en al jullie leuke reacties maakten het extra leuk om onze belevenissen op te schrijven. Bedankt voor het lezen en binnenkort de live versie ondersteund met ruim 1000 foto’s. Wat betreft die foto’s niet schrikken hoor, we maken wel een selectie. Tot snel.